جایگاه حقوق شهروندی در مدیریت شهری

امروزه شهروندی هم به عنوان هدف و هم معیار کیفیت زیستی جوامع و مشروعیت حکومت ها، اهمیت ویژه ای یافتهاست. وجه اکتسابی و ترویجی شهروندی نیازمند اقدام و توجه جدی نظام های شهری (مشتمل بر مدیریت های شهری،حکومت های شهری، دولت های شهری، سازمان های شهری، مقامات شهری و شهرداری ها) در بهره گیری از سیاستهای شهروند - سازی شهری برای تنظیم شکلی از روابط حاکمان با شهروندان و شهر است که بهترین شیوه زیست ومؤثرترین مواجهه را با مسائل پیچیده شهری امکانپذیر می سازد. «حقوق شهری» در ایران فاقد ایده شهروندی است.براین اساس، قوانین و مقررات شهری را می توان به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری وشهروندان قلمداد نمود. در این نوشتار هدف اصلی این پژوهش، جایگاه شهروندی در قوانین، مقررات شهری، حقوقشهروندی و عناصر مدیریت شهری است. با توجه به گفته های فوق این سؤالات مطرح می شود که:1.مدیریت شهری در حقوق شهروندی چه تأثیری دارد؟2.چگونه می توان حقوق شهروندی را در شهر محقق ساخت؟برای بررسی موضوع از روش کتابخانه ای و تحلیلی و توصیفی استفاده می شود. از این رو از دید شهری موضوع حقوقشهروندی، روابط مردم شهر،حقوق و تکالیف آنان در برابر یکدیگر و اصول و هدفها و وظایف و روش انجام آن است. درواقع حقوق شهروندی آمیخته است از وظایف و مسئولیتهای شهروندان در قبال یکدیگر، شهر و دولت یا قوای حاکم ومملکت و همچنین حقوق و امتیازاتی که وظیفه آن حقوق بر عهده مدیران شهری (شهرداری)، دولت یا به طور کلیقوای حاکم می باشد. در مقاله به طور کامل و مختصری به مباحث شهر،شهروندی و مفاهیم آنها، حقوق شهری وشهروندی، وضعیت آن در قوانین موجود، مشارکت و مدیریت شهروندی و در نهایت نتیجه گیری پرداخته خواهد شد.