بررسی تاثیر محافظه کاری بر میزان افشاء اختیاری اطلاعات در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیران به منظور دستیابی به مزایای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، سیاست های اطلاعاتی گوناگونی را بر می گزینند.در راستای نقش اطلاعاتی افشاء و محافظه کاری، این پژوهش به بررسی تأثیر محافظه کاری بر میزان افشاء اختیاریاطلاعات اطلاعات پرداخته است. به منظور سنجش محافظه کاری از شاخص محافظه کاری گیولی و هین (2000)استفاده گردید. همچنین اندازه گیری متغیر کیفیت افشاء، با استفاده از امتیازهای افشای شرکتی منتشره توسط سازمانبورس اوراق بهادار تهران، و بر اساس تقسیم شرکت ها به دو گروه شرکتهای بزرگ و کوچک انجام پذیرفت. داده-های تحقیق با استفاده از جامعهی آماری شامل 97 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای دوره یزمانی 1390 - 1385 به روش داده های تلفیقی (pooled data) و رگرسیون حداقل مربعات معمولی (OLS) موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت.بررسی فرضیات تحقیق نشان داد که بین میزان افشای اختیاری اطلاعات و محافظه کاری یک رابطه منفی و معنی داروجود داشته و مطابق با یافته های جنسن و همکاران (1976) میزان افشای اطلاعات در شرکت های بزرگتر، بیشتر ازمیزان افشای اطلاعات در شرکت های کوچکتر است. یا به عبارتی شرکت های کوچکتر، محافظه کاری بیشتری نسبت بهشرکت های بزرگتر دارند.

Keywords:

کیفیت افشاء , محافظه کاری , داده های تلفیقی