اخلاق قرآنی در سیره حسینی

قرآن، اخلاق را در وجود انسان، شکوفا می کند و اخلاق زمینه تجلی نور قرآن را در قلب او پدید می آورد. از این رو، جان آدمیان، تجلیگاه زیباترین تأثیر و ارتباط متقابل قرآن و اخلاق است. امام حسین (ع) نه تنها شاگرد مکتب قرآن که عدْل و شریک قرآن است. در فرازى از زیارتنامه شریفش مىخوانیم السلام علیک یاشریک القرآن و بر اساس حدیث ثقلین امام به عنوان قرآن ناطق و قرآن به عنوان امام صامت، به عنوان دوبال هدایت انسانها معرفی شدهاند. وقتی بر اساس روایات، قرآن با گوشت و خون جوان مؤمن تلاوت کننده قرآن، عجین میشود، به طریق اولی، آیات قرآن در جسم و جان امام حسین ع که سید جوانان بهشت است، نقش بسته است. امام حسین علیه السلام با همین اخلاق قرآنی است که گوهر تابناک و چراغ درخشانى برای همه آدمیان در همه اعصار و زمانها شده است. نگارنده در این پژوهش، با روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر – آیات و روایات، بر آن است تا به تحلیل و واکاوی شمهای از اخلاق قرآنی در سیره امام حسین ع بپردازد

Keywords:

قرآن , امام حسین (ع) اخلاق , سیره امام حسین (ع)