رابطه الگوهای ارتباطی خانواده جهت گیری گفت_شنود و همنوایی با انعطاف پذیری کنشی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر اهواز

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده جهت گیری گفت - شنود و جهت گیری همنوایی با انعطاف پذیری کنشی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان اهواز در سال تحصیلی 2931-2939 بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان اهواز و گروه نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 122 نفر بودند که به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک و مقیاس انعطاف پذیری کنشی بود. طرح پژوهش ازنوع همبستگی بود و به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از شیوه آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که: بین انعطاف پذیری کنشی با ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده جهت گیری گفت و شنود رابطه معنی داری وجود دارد، همچنین از میان ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده بعدجهت گیری همنوایی پیش بین انعطاف پذیری کنشی دانش آموزان نبود

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , جهت گیری گفت - شنود , جهت گیری همنوایی و انعطاف پذیری کنشی