تحلیلی بر وضعیت توسعه یافتگی هفت شهر جدید و مهم کشور

در نظام برنامهریزی شهری کشور شاید مکانیابی و ساخت شهرهای جدید یکی از بزرگترین و مهمترین راهبردهای توسعه فضایی منطقهای و شهری بوده که اهداف بسیار متعدد و متکثر فضایی، اجتماعی، شهری، روستایی، در مقیاس - - های مختلف ملی، منطقهای و محلی بر آن مترتب بوده و هست، بنحویی که از دهه 06 هنوز این فرایند و اقدام مداخله- ایی مسیر خود را طی میکند تا به مرور به مدارج بالایی رشد و توسعه و پویایی خویش رسیده و بتواند به تعریف و تبیین جایگاه خویش در نظام سکونت و فعالیت بپردازد. از اساسیترین اهداف این شهرها کمک به حل مشکلات اجتماعی، اقتصادی و محیطی کلانشهرها میباشد لیکن با از گذشت چند دهه از تاسیس این شهرها در کشورمان آنچنانکه که پیش بینی شده بود به اهداف خود دست نیافتهاند و مسائل ومشکلات از جمله عدم برخورداری از خدمات زیربنایی و روبنایی در استانداردهای بالا به ویژه خدمات رفاهی و شهری در شهرها روز به روز افزونتر گشته است. این تحقیق با هدف ارائه تصویری از روند توسعه اجتماعی و اقتصادی و کالبدی در هفت شهر منتخب از کلانشهرهای تهران، تبریز، اصفهان و شیراز تهیه شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن نیز تحلیلی مقایسهای میباشد. 24 شاخص مورد -مطالعه از مراکز آمار و شرکت عمران شهرهای جدید تهیه شده است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش ویکور که یکی از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره میباشد استفاده شده است. طبق نتایج بدست آمده از بررسی شهر جدید هشتگرد با میزان Qi 62640 از لحاظ برخورداری از شاخصهای اقتصادی، شهر جدید پرند با میزان Qi 6 از لحاظ برخوداری از شاخصهای اجتماعی فرهنگی و شهر جدید مجلسی با میزان - Qi 6240 از لحاظ برخورداری از شاخص- های کالبدی در جایگاه نخست در میان شهرهای مورد مطالعه قرار گرفتهاند. در نهایت شهر جدید مجلسی با میزان Qi 6 از لحاظ برخوداری از کل شاخصهای 24 گانه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جایگاه نخست قرار گرفته است.

Keywords:

شهرجدید , شاخصهای توسعه , روش ویکور