مطالعه تطبیقی حقوق بنیادین بشر در ایران و اسناد بین المللی

حقوق بنیادین بشر از جمله حقوقی هستند که درمقابل سایر قواعد حقوق بشر، برجسته تر، غیرقابل نقض، وغیرقابل انحراف هستند وعدم رعایت آنها موجب مسولیت بین المللی همه دولت ها می شود. این حقوق درنظام جمهوری اسلامی ایران واسنادبین المللی اگرچه دارای ارزش برابر نیستند اما بایکدیگرمرتبط هستند. حقوق بنیادینی چون: حق حیات، حق آزادی، ممنوعیت شکنجه که هم در قانون اساسی ایران فصل سوم و هم اسنادبین المللی اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین مورد تاکید وحمایت واقع شده است. اما در برخی مقررات همچون نوع و اجرای مجازات و تساوی افراد در برابر قانون بین مقررات ایران در مقایسه با اسناد بین المللی مغایرت های وجود دارد . که به دلیل تبعیت مقررات ایران از موازین شرعی واسلامی ومغایرت آن با موازین حقوق بشری موجب بروزچالش و درنتیجه محکومیت ایران به نقض این حقوق ازسوی مجامع بین المللی حقوق بشری شده است. در این پژوهش که به صورت توصیفی، تحلیلی و با ابزار کتابخانه موردتحقیق قرارگرفته است تلاش شده است تا ضمن تشریح مبانی و ماهیت حقوق بشر و حقوق بنیادین بشر به تفاوت این دو حقوق پاسخ داده شود. علاوه برآن با نگاه مختصری به نظام حقوق بشر در ایران به نقاط اشتراک و افتراق این حقوق در ایران و اسناد بین المللی پرداخته شود.

Keywords:

حقوق بشر , حقوق بنیادین بشر , نقض حقوق بشر , اسنادبین المللی