بررسی رابطه بین سبک های مقابله ای با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران

هدف تحقیق بررسی رابطه بین سبک های مقابله ای با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطهشهر تهران بود. پژوهشگر با طرح این پرسش که چه رابطه بین سبک های مقابله ای با پیشرفت تحصیلی دانش آموزانوجود دارد به تحلیل و تبیین موضوع پژوهش پرداخته است . جامعه ی آماری مشتمل بر 56000 از دانش آموزاندوره دوم مقطع متوسطه در شهر تهران اعم از دانش آموزان دختر و پسر که در سال تحصیلی 1392 مشغول بهتحصیل بودند که با استفاده از جدول برآورد حجم نمونه مورگان 382 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب گردیدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامهاستاندارد سبک های مقابله ای استفاده شد . اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با روش هایآماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق با استفاده از آزمون ضریب همبستگیپیرسون و رگرسیون خطی چندگانه دلالت بر این امر داشت که بین سبک های مقابله ای و پیشرفت تحصیلی رابطهای معکوس وجود دارد، بین سبک مقابله ای مسئله مدار - سبک مقابله ای هیجان مدار و پیشرفت تحصیلی رابطه ایمعکوس وجود دارد و سبک هیجان مدار بیشترین سهم را در تبیین پیشرفت تحصیلی دارا می باشد.

Keywords:

سبک مقابله ای مسئله مدار , سبک مقابله ای هیجان مدار , و پیشرفت تحصیلی