بررسی نسبت رابطه متغیرهای شاخص توسعه ی انسانی با رشد شاخص (مطالعه ی موردی جمهوری اسلامی ایران)
Publish place: Second National Conference on Sustainable Development in Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Studies
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 505
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EPSCONF02_0695
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1394
Abstract:
برای برازش و مقایسه توسعه یافتگی کشورها با یکدیگر در ابتدا تنها داشتن درامد بالایکشورها مد نظر و اینکه سهم همه ی انسانها از این درآمدها چقدر است؟ و یا به عبارت دیگر توزیعدرآمد در میان مردمان همان کشور ها به چه نحوی است مورد بررسی قرار داده نمی شد. اما با مطرحشدن شاخص توسعه انسانی در سال 1990 به عنوان مقیاس جدیدی از توسعه و اندازه گیری آن جوامعدر نظر گرفته شد. این شاخص مبتنی بر این ایده اساسی است که زمه دستیابی به زندگی بهتر،علاوه بر داشتن درآمد بالاتر پرورش و بسط استعدادها و ظرفیت های انسانی است. شاخص توسعهانسانی درصدد اندازه گیری متوسط دستیابی یک کشور در سه بعد توسعه انسانی است. این ابعادعبارت است: زندگی طولانی توأم با سلامتی، دانش، استاندارد زندگی. زندگی طولانی توأم با سلامتی بامعیار امید به زندگی در بدو تولد می باشد و ما در این تحقیق با روش توصیفی و تحقیقاتی و بااستفاده از نرم افزار استاتا نشان دادیم که بین رشد شاخص کلی توسعه ی انسانی و تک تکمتغیرهای شاخص توسعه ای انسانی (آموزش، ppp و امید به زندگی) کشورها که مطالعه ی موردی ما ایران است رابطه ای معنی دار و مثبت وجود دارد.
Keywords:
Authors
سیدسجاد پادام
دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی دانشگاه علامه طباطبایی
راضیه کوشکی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی دانشگاه مالک اشتر
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :