بررسی تأثیر بودجه ریزی مشارکتی بر عملکرد مدیریتی(مطالعه موردی مناطق 22 گانه شهرداری تهران بزرگ)

هدف این مطالعه بررسی تاثیر بودجه ریزی مشارکتی (با نقش میانجی عدالت رویه ای بودجه و تعهد سازمانی) بر عملکردمدیریتی در مناطق 22 گانه شهرداری تهران بزرگ می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی است و به لحاظ هدف کاربردی است.ازنظر جمع آوری داده ها نیز میدانی تلقی می شود. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه می باشد که شامل 32 سوالبرای سنجش کل متغیرهای تحقیق است. برای سنجش متغیرها نیز از طیف 5 تایی لیکرت استفاده می شود. روایی پرسشنامهتوسط نظر اساتید و کارشناسان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیهمدیران درگیر در بودجه در مناطق 22 گانه شهرداری تهران بزرگ می باشند. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 110 نفر به عنواننمونه نهایی تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور آزمون فرضیات از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایجنشان داد که بودجه ریزی مشارکتی، عدالت رویه ای بودجه و تعهد سازمانی بر عملکرد مدیران به ترتیب به میزان 0,29، 0.70 و 0,60 تاثیرگذار می باشد. همچنین مقدار 0,406 نشان از میزان تاثیر غیر مستقیم بودجه بندی مشارکتی بر عملکرد مدیریتی ازطریق متغیر میانجی عدالت رویه ای می باشد. میزان تاثیر غیر مستقیم بودجه بندی مشارکتی بر عملکرد مدیریتی از طریق متغیرمیانجی تعهد سازمانی به مقدار 0,27 می باشد که می توان نتیجه گرفت تعهد سازمانی نیز نقش میانجی دارد.

Keywords:

بودجه ریزی مشارکتی , عدالت رویه بودجه ای , تعهد سازمانی , عملکرد مدیریتی