جایگاه امر به معروف و نهی از منکردرقرآن ومراتب وضرورت آن درجمهوری اسلامی ایران

نقش هر مسلمان در تعیین سرنوشت جامعه و تعهدی که باید در پذیرش مسؤولیت های اجتماعی داشته باشد ایجابمی کند که او ناظر و مراقب همه اموری باشد که پیرامون وی اتفاق می افتد. این مطلب در فقه اسلامی تحت عنوان امربه معروف و نهی از منکر مطرح شده و از مهم ترین مبانی تفکر سیاسی یک مسلمان به شمار می رود؛ چنان که از مهمترین فرایضی است که وجوب کفایی آن ضروری دین شناخته شده و ضامن بقای اسلام است. در مقاله حاضرمحققیندرصدد آن می باشند باروش توصیفی تحلیلی به بررسی امر به معروف و نهی از منکردرقرآن واحادیث ومراتب ودرنتبجه بهضرورت آن بپردازند.

Keywords:

امر به معروف و نهی از منکر , قرآن