سرمایهگذاری در زیرساختهای اقتصادی و بررسی تأثیر آن بر رشد اقتصادی

یکی از مهمترین اهداف اقتصادی کشورها، ایجاد شرایط لازم جهت افزایش تولید ناخالص داخلی و رشداقتصادی میباشد. از جمله شرایط لازم جهت افزایش تولید و رشد اقتصادی، سرمایهگذاری درزیرساختهای اقتصادی است. سرمایهگذاری در زیرساختهای اقتصادی به طور کلی با افزایش بهره وری عوامل تولید، گسترش محدوده بازار، تعادل عرضه و تقاضا، ایجاد اثرات جانبی، ایجاد شرایط رقابتی بهتر وهمچنین افزایش سطح رفاه باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی میشوند. اهداف این تحقیق بررسی اثر سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار و همچنین بررسی رابطه متقابل سرمایه سرانه نیروی کار، تولید بدون نفت سرانه نیروی کار و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی میباشد . بدین منظور از مدل خودتوضیح برداری VAR برای سالهای 138-1340 استفاده شدهاست نتایج تحقیق نشانمیدهد که در بلندمدت اثر سرمایه گذاری سرانه نیروی کار در زیرساخت های اقتصادی روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار مثبت می باشد و سرمایه گذاری سرانهنیروی کار در زیرساخت ارتباطات بیشترین تأثیر و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساخت انرژی کمترین تأثیر را روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار ایران دارد و در کوتاه مدت هیچرابطه معنیداری بین رشد اقتصادی بدون نفت سرانه نیروی کار و رشد سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی وجود ندارد ولی اثر رشد سرمایه سرانه نیروی کار، روی رشد اقتصادی بدون نفت سرانه نیروی کار و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختها معنیدار و مثبت میباشد

Keywords:

رشد , تولید ناخالص داخلی ایران , زیرساخت , انرژی , ارتباطات , حمل و نقل , مدل خودتوضیح برداری , سرمایهگذاری سرانه نیروی کار , تولید سرانه نیروی کار و رشد اقتصادی سرانه نیروی کار