بررسی و ارزیابی روشهای آموزش و ایجاد امادگی مقابله با بحران در نوجوانان

عدم آگاهی عموم مردم نسبت به چگونگی برخورد با سوانح طبیعی از جمله سیل، سبب میشود بر میزان خسارات و تلفات سانحه افزوده شود. گستردگی جامعه نوجوانان، آسیب پذیری این قشر، تاثیرگذاری بالا بر اطرافیان و آموزش پذیری بالای آنها سبب شده است که در اجرای طرحهای آموزشی، نوجوانان دارای اولویتی ویژه باشند. با استفاده از نمونهگیری خوشهای، 240 دانش آموز مقطع راهنمایی، در دو مدرسه دخترانه و پسرانه، بهطور تصادفی انتخاب و در چهار گروه مجزا، تحت آموزش قرار گرفتند. این چهار روش عبارتند از: آموزش از طریق کتابچه آموزشی، برگزاری یک کارگاه به همراه ارائه کتابچه آموزشی، برگزاری مانور آموزشی و برگزاری مانور آموزشی به همراه توزیع کتابچه آموزشی. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. هر 4 روش آموزشی، بطور معنیداری سبب افزایش میزان آگاهی دانشآموزان شدند. در میان 4 روشها، بیشترین افزایش میزان آگاهی مربوط به روش دوم و پس از آن روش چهارم بود. در مجموع، آموزش بر روی پسران تأثیر بیشتری داشت اما تفاوت معنیداری بین آنها مشاهده نشد. برگزاری کارگاه آموزشی به همراه ارائه کتابچه آموزشی، به عنوان بهینهترین روش برای آموزش و آگاهی رسانی نوجوانان در عرصه سوانح طبیعی از جمله سیلاب توصیه میشود.

Keywords:

پیش آزمون , سیلاب , کارگاه آموزشی , مانور