بررسی حقوق عابرین پیاده و رانندگان در فقه و حقوق

قضاوت در خصوص تأثیر مداخلات در ارتقاء سطح ایمنی حمل ونقل کشور مشکل است زیرا مداخلات مورد ارزیابی خارجی قرار نگرفته است. در میان کاربران معابر شهری، عابران پیاده به عنوان آسیب پذیرترین گروه ها که در معرض خطرات زیادی می باشند، محسوب می شوند بر اساس آمارهای معاونت راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی در سال 1381 در کل کشور 796 عابر پیاده در اثر تصادفات رانندگی جان خود را ازدست داده اند که 399 نفر( 50 درصد) مربوط به معابر درون شهری و 397 نفر( 50 درصد)آنها مربوط به معابر برون شهری بوده است. با توجه به این وضعیت ، مطالعه حاضر به منظور تعیین سطح آگاهی، چگونگی نگرش و عملکرد عابرین پیاده در مورد مقررات راهنمائی و رانندگی در شهر چالوس انجام گرفت. زیرا تصادفی که وسیله نقلیه با عابر پیاده تقریباً به طور اجتناب ناپذیری منجر به جرح یا مرگ عابر پیاده می شود. از سوی دیگر، تمامی شهروندان در طول روز حداقل کی بار از این مد حمل ونقلی استفاده می کنند. بنابراین توجه، تأمین و افزایش ایمنی این دست از شهروندان از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همواره کیی از دغدغههای مدیران شهری است ایمنی عابران پیاده مقوله ای است که بایستی در کنار مطالعات حملونقل و ترافیکی شهری موردبررسی و ارزیابی قرار گیرد.

Keywords:

عابرین , رانندگان , آگاهی , فقه و حقوق , مقررات راهنمائی و رانندگی