اثرسنجی جان پناه های ترافیکی عابرپیاده شهر تهران با رویکرد ایمنی عابرپیاده

عابران پیاده از جمله کاربران آسیب پذیر راه هستند. یکی از راهکارهای افزایش ایمنی این کاربراناحداث جزایر ایمنی عابرپیاده در معابر با عرض بالا است. در شهر تهران و از سال 89 جزایر ایمنیعابرپیاده مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس ضوابط موجود در مرکز مطالعات سازمان ترافیک،جزایر ایمنی معمولا در معابر شریانی درجه 2 که حجم تردد وسایلنقلیه در معبر 350 تا 1200وسیله نقلیه در ساعت در هر خط و حجم تردد عرضی عابرپیاده بین 60 تا 250 عابر در ساعت باشدمورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق مقادیر حدی پیشگفته از نظر ایمنی عابرپیاده مورد ارزیابیقرار گرفته است. بدین منظور میزان کاهش سرعت میانگین وسایلنقلیه با توجه به تغییرات حجمتردد عابران پیاده و حجم تردد وسایل نقلیه تحت اثر جزایر جانپناه عابرپیاده مورد تحلیل و بررسی قرارگرفت. برداشت سرعت وسایل نقلیه با رویکرد مطالعات قبل و بعد توسط مشاهدات میدانی وشبیه سازی با استفاده از نرم افزار Aimsun انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از جزایر ایمنی در شرایطی که حجم تردد ساعتی عابرانپیاده کمتر از 200 عابر باشد و همچنین در شرایطی که حجم تردد وسایل نقلیه کمتر از 500 وسیله نقلیه در هر خط باشد توجیهی ندارد.