نقش مساجد کوچک محلی در احیاء زندگی در محله سوریجان کاشان

در مرمت شهر کاشان نکته ای که بیشتر به آن بها داده میشود، ترمیم بناهای مسکونی است. رویکرد اصلی در احیاء بافت تاریخی، بیشتر تجاری و در جهت تغییر کاربری و بازدید عموم از خانه های خالی از سکنه میباشد. عدم حضور ساکنین در این خانه ها موجب میگردد که محله عاری از حیات و زندگی عادی مردم باشد. حال آنکه بخش عمده از اهمیت بافت تاریخی میتواند به این مسئله مربوط باشد که فضاهای ارتباط جمعی مؤثر در کنترل و ایجاد روابط اجتماعی سالم، مانند مساجد کوچک محلی، به خوبی در درون بافت سازماندهی شدهاست. بعنوان مثال وجود مساجد نمازخانه ای متعدد در بافت مسکونی و در همسایگی خانه ها منجر به حضور دائم ساکنین به مسجد میشد که این امر در کنترل روابط اجتماعی سالم مؤثر بود. امروزه ساخت تعداد محدود و پرخرج مساجد بزرگ با فواصل دور از منازل در تضاد کامل با رویکرد ساخت مساجد متعدد کوچک محلی و نمازخانه ای در شعاع دویست متری منازل میباشد. در این مقاله با تحقیق میدانی، نحوه سازماندهی مساجد کوچک در محله تاریخی سوریجان، کارکرد و تأثیرات آنها در روابط و کنشهای اجتماعی بررسی شده، علل از رونق افتادن آنها در بافت تاریخی مورد تحقیق قرارگرفته است. نتیجه این پژوهش به روشن شدن نقش مرمت و احیاء مساجد کوچک محلی بافت تاریخی، در جهت کمک به احیاء ارزشها و سنن حاکم بر زندگی ساکنین درگذشته منجر شده است

Keywords:

مسجد نمازخانه ای , سازماندهی بافت تاریخی , روابط اجتماعی , احیاء محله