بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری،برافسردگی نوجوانی با میانجی گری مهارتهای اجتماعی

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی و تعیین اثر متغیر میانجی مهارتهای اجتماعی می باشد.بر این اساس، در قالب یک مطالعه ی تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی پیش آزمون ،پس آزمون،تعداد 60 نوجوان دختر دارای تشخیص افسردگی انتخاب شدند و به شیوه ی تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند.آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه ی افسردگی هامیلتون و مصاحبه ی بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور یک غربال شدند و پرسشنامه های افسردگی بک ، رویدادهای مفرح، قبل و بعد از انجام مداخله از هر دوگروه گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار R تجزیه تحلیل شد. تحلیل یافتهها به روش تحلیل میانجی نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی میتواند به عنوان یک متغیر میانجی در درمان شناختی رفتاری معرفی شود . نتایج نشان داد درمان شناختی رفتاری بر افزایش مهارتهای اجتماعی تاثیر دارد(ضریب مسیر: 0/17).مهارتهای اجتماعی بر کاهش نمرات افسردگی تاثیر دارد (ضریب مسیر: 0/31).مهارتهای اجتماعی بر کاهش نمرات افسردگی تاثیر دارد (ضریب مسیر : 0/31) . درمان شناختی رفتاری با میانجی گری مهارتهای اجتماعی بر نمرات افسردگی نوجوانان تاثیر دارد (ضریب مسیر: 0/25).

Keywords:

افسردگی , نوجوانی , درمان شناختی رفتاری , مهارتهای اجتماعی , متغیرمیانجی