بررسی رابطه بین شادکامی با سلامت روان در دانش آموزان اول دبیرستان درشهر همدان

هدف اصلی در این پژوهش بررسی رابطه بین شادکامی با سلامت روان در دانش آموزان اول دبیرستان در شهر همدان است. روش تحقیق درپژوهش حاضر استفاده از آمار توصیفی بوده است . روش به کار رفته در آن از نوع پیمایشی )نظر خواهی (می باشد ؛جامعه مورد مطالعه دانش آموزان پسر مقطع دوم دبیرستان ناحیه ی دو آموزش و پرورش شهرستان همدان می باشد. پرسش نامه سازگاری اجتماعی برای سنجشسازگاری بیماران و افراد سالم به طور گستردهای استفاده میشود.مبنای نظری و محتوای عبارات به کار رفته در آزمون از مصاحبهی ساختدار و نمرهگذاری شده گرلند برای ارزیابی ناسازگاری و مطالعات تجربی اولیه به وسیلهی پی کل و ویسمن در سال 1999 گرفته شده است. پرسشنامه سازگاری اجتماعی شامل 42 سوال می باشند هر سوال حاوی 5 گزینه می باشد که چگونگی ایفای نقش در 6 حوزه: کاری، فعالیت های اوقاتفراقت، روابط با خانواده، نقش های همسری، والدی و عضو واحد خانواده را مورد ارزیابی قرار می دهد.ضریب آلفای کرونباخ 47 / 0 و متوسط پایایی بازآزمایی 80 / 0 گزارش شد. همچنین ضریب آلفا برای نسخه خود سنجی در پژوهشی که در ژاپن انجام شده 73 / 0 بوده است؛ پرسشنامه سلامت عمومی یک پرسشنامه سرندی مبتنی به روش خود گزارش دهی است که در مجموعه های بالینی با هدف ردیابی کسانی که دارای یک اختلال روانی هستند ، مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج یافته های پژوهش مشخص گردید که سازگاری اجتماعی و سلامت روانی رابطه معنی داری وجود دارد

Keywords:

سازگاری اجتماعی , سلامت روان , شادکامی , دانش آموزان پسر