بررسی رابطه بین یادگیری خود تنظیم با اهداف تکلیف در دانش آموزان مقطع متوسطه

در پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین یادگیری خودتنظیم با اهداف تکلیف در دانش آموزان نمونه ای مشتمل بر 347 دانش آموز( 175 پسر و 172 دختر)که در سال تحصیلی 93-94 در مدارس مقطع (متوسطه ) دوره دوم( مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای از دبیرستان های دخترانه و پسرانه نواحیه یک و دو آموزش و پرورش شهر اردبیل انتخاب شدند. برای سنجش یادگیری خودتنظیمی از پرسشنامه 22 سوالی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت(1990)و برای سنجش اهداف تکلیف دانش آموزان از مقیاس 15 سوالی خو (2010)استفاده به عمل آمد. نتایج پژوهش نشان داد که بین یادگیری خودتنظیمی با اهداف تکلیف در دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بعلاوه نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که یادگیری خودتنظیمی17 درصد از تغییرات متغیر دلایل آموزش گرای اهداف تکلیف را پیش بینی می کند. و4 درصد ازتغییرات مؤلفه دلایل همسالان گرای اهداف تکلیف را پیش بینی می کند اما پیش بینی کننده دلایل بزرگسالان گرای اهداف تکلیف در دانش آموزان نمی باشد. در واقع یادگیری خودتنظیمی پیش بینی کننده قوی تری برای دلایل آموزش گرای اهداف تکلیف می باشد.

Keywords:

یادگیری خودتنظیمی , اهداف تکلیف , دلایل آموزش گرا , دلایل بزرگسالان گرا , دلایلهمسالان گرا