توسعه و طراحی میان افزا بناهای فرسوده جهت بهره گیری از ظرفیتهای درون شهری مطالعه موردی اصفهان

رشد شتابان جمعیت شهرنشین، هجوم جمعیت مهاجر به شهرهای بزرگ و لزوم پاسخ گویی بز نیازهای جمعیت شهرنشین و نیز ارائه خدمات شهری، ضرورت به کارگیری تمام توا نها و ظرفیتهای موجود شهر را بیش از پیش نمایان می سازد .بدین منظور لازم است تا به جای توسعه و رشد بی رویه شهر به صورت افقی، از طریق پر کردن بافت موجود شهر، افزایش متعادل تراکم و تغییر کاربری بناهای قدیمی و آلوده کننده، به رشد و توسعه پایدار شهر دست یافت. در دوران معاصر، عدم اتخاذ تدبیر مناسب و فقدان عزم بازدارنده عوامل فرسودگی، منجر به افزایش وسرعت فرسودگیهایشهری به خصوص در بافتهاى کهن شده است .اقدامات اخیر طر حهاى بهسازى و نوسازى بافتهاى فرسوده نیز که باعنوان طر حهاى طرحهاى ساماندهى و همچنین با عناوین شهرى مطرح طرحهاى منظر شهرى و یا ویژه بافتهاىمسئله دار می شود، در روند مطالعات خود به بررسى راهکارهاى محرک توسعه در بافت مزکور می پردازد بنابراین بررسى و ارزیابى رویکردهاى موجود در نوسازى بافتهاى فرسوده و عوامل تأثیرگکار بر توسعه طراحی بر اینگونه بافتها هدف این پژوهش است

Keywords:

میان افزا , توسعه و طراحی , بافت های فرسوده , زیرساخت های شهری , توسعه پایدار