مطالعه تأثیر سرمایهگذاران نهادی فعال و منفعل بر نقدشوندگی بازار سهام ایران

افزایش در میزان سرمایهگذاران نهادی منفعل و فعال در شرکتها، سبب بیشتر شدن نقدشوندگی سهام آنها میشود. این مسأله بیانگر فرضیههای کارکرد نظارتی مالکان نهادی است. فرضیه نظارتی معتقد است، مالکان نهادی بهدلیل ویژگیهای ذاتیخود میتوانند نفوذ بیشتری در شرکت داشته باشند و بهدلیل صرفه ناشی از مقیاس، عملکرد مدیریت را در جهت منافع سرمایهگذاران، هدایت نمایند. به این معنا، که یک شرکت با مالکیت نهادی بیشتر، نقدشوندگی بهتری دارد. هدف پژوهش حاضر مطالعه تأثیر سرمایهگذاران نهادی فعال و منفعل بر عدم تقارن اطلاعاتی و نقدشوندگی بازار سهام ایران است. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش، کاربردی بوده و از نظرزمان انجام پژوهش طولی و از نظر نحوهی اجرای توصیفی پیمایشی، از نظر نوع دادهها کمی و از نظر ارتباط بین متغیرها نوع علی و پس - -رویدادی است. در این پژوهش تعداد 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از قاعده حذف سیستماتیک در بازهی زمانی سال 1811 تا پایان سال 1832 در نظر گرفته شده است و یافتههای پژوهش نشان داد که میزان سرمایهگذاران نهادی منفعل )بانکها و شرکتهای بیمه( و فعال )صندوقهای بازنشستگی( بر نقدشوندگی بازار تأثیر معنادار دارد

Keywords:

سرمایهگذاران نهادی فعال و منفعل , نقدشوندگی , بازار سهام