ارزیابی تاثیر جهتگیری زنجیره تامین بر اثربخشی خرید سازمانی با میانجیگری شیوههای مدیریت ارتباط با عرضهکننده اصلی مورد مطالعه: شرکتهای تولیدی تامینکننده کالا و تجهیزات شرکت پتروشیمی بوعلی سینا

امروزه خرید، نقش کلیدی در سیستم زنجیرهی تأمین ایفا میکند و تصمیمات خرید سازمانی، اغلب تصمیمات مهم و حیاتی هستند و مبالغ زیادی از وجوه سازمان را میبلعند بنابراین اتخاذ چنین تصمیماتی نیازمند دقت و اطلاعات بیشتریمیباشد.از آنجایی که تعامل تأمینکنندگان و مشتریان )در قالب زنجیره تامین( با یکدیگر و در یک روش هماهنگ و با شراکت و ارتباطات کامل اطلاعاتی، موجب جریان سریع اطلاعات و ارتباطات در میان ارکان زنجیره میشود آنها را قادر می سازد که زنجیره عرضه بسیار کارایی را ایجاد کنند و در نهایت خرید اثربخش داشته باشند و به سوددهی شرکت منجر شود این در حالی است که بحثهای اندکی در زمینه اینکه جهت گیری زنجیره تامین را چگونه میتوان به کار برد تا بر اثربخشی خرید سازمانی اثر گذارد ، صورت گرفته است، بنابراین این پژوهش به دنبال ارزیابی تاثیر جهتگیری زنجیرهتامین بر اثربخشی خرید سازمانی با میانجیگری شیوههای مدیریت ارتباط با عرضهکننده اصلی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شرکتهای تولیدی تامینکننده کالا و تجهیزات شرکت پتروشیمی بوعلی سینا هستند. روش تحقیق به لحاظ جمع آوری دادهها توصیفی از نوع پیمایشی است و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفته است. مفاهیم اصلی مورد استفاده در مدل شامل جهتگیری زنجیرهی تأمین، مدیریت ارتباط با عرضه کنندهی اصلی، اثربخشی خرید سازمانی و سوددهی شرکت میباشند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمونهای مدلسازی مسیری PLS باکمک نرمافزار SmartPLS-2/0 به منظور بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که جهتگیری زنجیرهی تأمین بر دو متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کنندهی اصلی و اثربخشی خرید سازمانی اثرگذار است، همچنین تاثیر متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کنندهی اصلی بر اثربخشی خرید سازمانیسنجیده شد که نتایج حاکی از تاثیرگذاری معنادار بوده است و در نهایت تاثیر اثربخشی خرید سازمانی بر سوددهی شرکت معناداربوده و مورد تایید قرار گرفته است.

Keywords:

جهتگیری زنجیرهی تأمین , مدیریت ارتباط با عرضه کنندهی اصلی , اثربخشی خرید سازمانی وسوددهی شرکت , شرکت پتروشیمی بوعلی سینا