مدل سازی ایجاد گزینه MGA درکشت گیاهان دارویی

افزایش جمعیت و نیاز مبرم صنایع داروسازی به گیاهان دارویی به عنوان مواد اولیه تولید دارو، ناتوانی در تولید مصنوعی پاره ای از داروهای حیاتی توسط صنایع داروسازی و همچنین اهمیت مواد مؤثره گیاهان دارویی در صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی باعث شده که توجه و تحقیق پیرامون این دسته گیاهان از نقطه نظر کشت، تولید و مصرف از اهمیت خاصی برخوردار باشد . در این مطالعه با برآورد الگوهای بهینه و متنوع کشت با استفاده از مدلهای برنامه ریزی خطی و روش مدلسازی ایجاد گزینه ها ) MGA ) 1 و مقایسه آنها با الگوی موجود، کشت و تولید این دسته از گیاهان مورد توجه قرار گرفته است . نتایج بررسی و مقایسه الگوی کشت بهینه و الگوی فعلی مزرعه، نشان می دهد که در سطح زیر کشت گیاهان دارویی مورد مطالعه تغییرات قابل ملاحظه ای ایجاد گردیده است، به طوری که بر مبنی الگوی بهینه، بازده برنامه ای نسبت به الگوی فعلی، 13 /7 درصد افزایش یافته است . بر مبنای دو الگوی به نسبت بهینه بدست آمده، می توان گفت در گزینه ) MGA1 )1 ، با حذف بادرنجبویه و کاهش سطح زیر کشت گاوزبان، دو محصول آویشن و بابونه به ترتیب به میزان 1 /43 و 0 /11 هکتار وارد برنامه شده اند . این در حالی است که در گزینه (MGA2) 2 ، از سطح زیر کشت کاسنی کم شده و در مقابل به سطح زیر کشت بادرنجبویه و گاوزبان افزوده شده است . بررسی قیمت سایه ای منابع نشان می دهد عوامل آب و زمین دو عامل اصلی محدودکننده افزایش تولید و در نتیجه درآمد هستند . براین اساس، تغییر در برنامه بهینه حاکی از آن می باشد که در اثر افزایش موجودی آب و زمین، به میزانی که قیمت سایه ای آنها صفر شود، می توان بازده برنامه ای را به ترتیب به میزان 4 / 1 و 0 / 45 درصد افزایش داد . لذا توصیه می شود در صورت امکان، مدیر واحدها در جهت افزایش عوامل محدودکننده فوق به منظور کسب درآمدهای بالاتر اقدام نماید .

Keywords:

گیاهان دارویی , الگوی کشت , برنامه ریزی خطی , برنامه ریزی خطی به نسبت بهینه , MGA