مواد و روش:پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در آموزشگاه های دور اول دخترانه سطح شهر مشهد بودند. نمونه این تحقیق شامل 50 نفر از این دانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های شخصیتی نئوفرم کوتاه وپرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و پرسشنامه SCL.90.Rبرای جمع آوری اصطلاعات مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: براساس یافته های بدست آمده از تحلیل های آماری ضریب همبستگی پیرسون در این آزمون در این آزمون بین
تیپ شخصیتی N (روان رنجورخویی) وسلامت روان با توجه به سطح معناداری (P<0/780) ؛رابطه معناداری مشاهده نشد ولی با اضطراب امتحان با سطح معناداری (P<0/000) در سطح خطای 0/50 ، رابطه معنی دار وجود دارد.بین
تیپ شخصیتی E (برون گرایی)و
سلامت روان نیز با توجه به سطح معناداری (p<0/959) ؛ رابطه معنی داری دیده نمی شود ولی با اضطراب امتحان با سطح معناداری (P<0/03)؛ در سطح خطای 0/50 ، رابطه معناداری وجود دارد.بین تیپ شخصیتیO (انعطاف پذیری)وسلامت روان با توجه به سطح معناداری (P<0/011) ؛ در سطح خطای (P<0/05)، رابطه معناداری وجود دارد.همچنین با اضطراب امتحان با سطح معناداری 0/04 درسطح خطای 0/05 رابطه معنا داری وجو دارد.بین
تیپ شخصیتی A (توافق) و
سلامت روان باتوجه به سطح معناداری (P<0/505)؛ واضطراب امتحان با سطح معناداری (P<0/861) تفاوت معناداری وجوندارد.بین
تیپ شخصیتی C (باوجدان بودن) و
سلامت روان با توجه به سطح معناداری (P<0/986) رابطه معنی داری مشاهده نمی شود ولی با اضطراب امتحان با سطح معناداری (P<0/01) تفاوت معناداری وجودارد.همچنین بین
سلامت روان و اضطراب امتحان با سطح معناداری(P<0/049) تفاوت معناداری مشاهده می گردد.نتیجه گیری: دانش آموزان روان رنجور و مضطرب، اضطراب امتحان بیشتری تجربه می کندواینکه متغیرهای تیپ های شخصیتی می توانند پیش بینی کننده خوبی برای اضطراب امتحان باشندو تقریباً تمام تکنیک های درمانی حتی داروها و دارو نماها در کاهش اضطراب امتحان مؤثر هستند.