تحلیل حقوقی کودک آزاری در قوانین کیفری ایران و اسناد بین المللی

حقوق کودکان، یکی از مهمترین حقوق انسانی ا ست زیرا در سایه ی این حقوق، کودکان می توانند حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند.در مقابل مشاهده می گردد نه در سطح قوانین داخلی کشورهای اسلامی و نه در سطح بین المللی تا قرن بیستم هیچ گونه قانون مدونی در این زمینه نوشته نشده است. حقوق کودکان از جمله مسا ئلی است که تا چندین سال قبل، چه در ایران و چه در سایر کشورها و نیز در عرصه بین الملل، چندان مورد توجه نبوده است. کودک آزاری که مصداق بارز نقض حقوق کودکان است جزو بزهکاری های سیاه تلقی می شود زیرا به دلیل ضعف جسمی و شخصیتی زیان دیده نسبت به تضییع حقوق و آزاردیدگی وی، نوعا اعلام جرم نمی شود. مجازات و تنبیه کودک به عنوان یک پدیده حقوقی، همواره در تمای جوامع وجود داشته و با تحولا اقتصادی و اجتماعی، فرهنگی و حقوقی و نیز با پدید آمدن نظام های منسجم، شکل و نحوه برخورد با آن متفات شده ا ست. این پدیده، ریشه در زمینه های اجتماعی و فرهنگی دارد که جهت مهار و کنترل آن علاوه بر مداخله حقوقی، مداخلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی نیز ضروری است.

Keywords:

کودک آزاری , حقوق کودک , اسناد بین المللی , کودک بزه دیده , قانون