امکان سنجی تلفیق آموزه های مکاتب پوزیتویسم منطقی و پراگماتیسم در زمینه نقش مدرس و دانشجو معلم در فرایند یاددهی- یادگیری و اثر بخشی آن بر تعلیم و تربیت در دانشگاه فرهنگیان

تحول مدرس در مراکز آموزشی دانشگاه فرهنگیان و توجه به متغیرهای یاددهی ـ یادگیری یکی از مؤلفه های اساسی نظام تعلیم وتربیت است. اهتمام به نقش و جایگاه مدرس و دانشجو در ساختار دانشگاه فرهنگیان می تواند رسالت ارتقاء نقش یاددهی مدرس و رشد حرفه ای او و ایجاد انگیزه و رغبت تحصیل دانشجویان برای ایجاد تحولی پایدار درفرایند یاددهی- یادگیری و رشد تعلیم وتربیت ایفا نماید. شاخصه های اساسی این مؤلفه مدرس و دانشجو است. مطالعه متون مربوط به این متغیرها نشان می دهد که همواره سؤالات اساسی در این زمینه در درجه اول از سوی فلاسفه مطرح شده است. علی رغم مطالعه های نظری و کاربردی در حوزه فرایند یاددهی ـ یادگیری، هنوز هم یکی از مشکلات اساسی نظام های آموزشی معطوف به نقش مدرس و دانشجو در این فرایند است. چرایی وجود چنین مطلبی، وجه عمده تحقیق پیش رو است. مکاتب فلسفی بزرگ که از قرن بیستم به بعد در این حوزه جهت گیری های نظام آموزشی را تحت تأثیر قرار داده اند عبارتند از: و پراگماتیسم. علی رغم این که هر یک از دو رویکرد مذکور واجد دلالت های تربیتی هستند، به نظر می رسد که نظام های آموزشی به منظور کاستن از مشکلات و دستیابی به اهداف تربیتی و آموزشی خود در این زمینه به کاربرد ترکیبی هردو رویکرد نیاز مند است

Keywords:

پوزیتویسم منطقی , پراگماتیسم , یاددهی , یادگیری , مدرس و دانشجو