نقش معلم در تربیت اجتماعی کودک از منظر نهج البلاغه

تربیت اجتماعی به عنوان بعدی از ابعاد تربیت مورد توجه بسیاری از ادیان و آراء مختلف صاحب نظران بوده و نقش اساسی در جامعه پذیری افراد و روابط بین آن ها دارد. نظام تعلیم و تربیت در هر جامعه یکی از ارکان اساسی تربیت اجتماعی افراد است که از طریق مواد درسی ،مواد آموزشی ،فعالیت های تشریفاتی و همچنین معلمان صورت می پذیرد. اما معلم به دلیل برخورد مستقیم با دانش آموزان در خلال سال های سازنده زندگی،نفوذ قابل توجه بر تفکرات آنان و نقش تعیین کننده در این راستا دارد. نهج البلاغه به عنوان یکی از منابع ارزشمند تربیتی انسان و برگرفته از سخنان امام علی (ع) است که از آموزه های آن می توان برای شناسایی جایگاه معلمان در تربیت اجتماعی کودک استفاده نمود. بر این اساس این پژوهش به منظور (تعیین نقش معلمان در تربیت اجتماعی کودک از منظر نهج البلاغه) و با روش کتابخانه ای انجام پذیرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که معلم نقش اساسی در تقویت حس نوع دوستی ،عدالت،همکاری جمعی ،احساس مسئولیت ،رعایت حقوق دیگران و حفظ وحدت و یکپارچگی جامعه دارد.

Keywords:

تربیت اجتماعی , معلم , کودک , نهج البلاغه