تاثیر ذرات ساینده آلومینیوماکساید، سلیکونکارباید و سرعت دورانی با روشپرداختکاری با استفاده از میدان مغناطیسی

پرداخت کاری با استفاده ازمیدان مغناطیسی روشی نوین برای براده برداری بصورت مکانیکی بوده و از طریق می باشد، نیروی مورد نیاز برای حرکت ابزار توسط MAF سایش ابزار،که بصورت پودر ذرات ساینده در فرآیند میدان مغناطیسی که خود دارای حرکت نسبی با قطعهکار است تامین میشود. این روش برای پرداخت قطعات فلزی غیرمغناطیسی و یا قطعات غیر فلزی قابل استفاده است. یکی از ویژگیهای خاص این روش توانایی انجام پرداختکاری روی سطوحی از قطعه است که بدلیل شکل هندسی ابزارهای معمول توانایی انجام کار را بروی آنها ندارند مانند پرداختکاری سوپر آلیاژها و فلزات سخت و همچنین برای سطوحی که فرم های خاص دارند و نمی NMAF توان از طرق دیگر به این میزان پرداخت سطحی دست پیدا کرد.در این مقاله با استفاده از مکانیزم 2 شرح داده شده است برای پرداختکاری سطوح خارجی بر روی میله هایی از جنس سوپرآلیاژ هاستآلوی C206 که کیفیت سطح در حد نانو ارتقا مییابد.برای ایجاد میدان مغناطسیی از آهنرباهای متغییر استفاده شده است.در آزمایشات انجام شده سعی بر آن شده است که تاثیرات ذرات ساینده و دوران بروی کیفیت سطوح قطعات مورد بررسی قرار گیرد . افزایش سرعت دورانی تاثیر گذار بوده و افزایش آن تا مقدار خاصی سبب دستیابی به صافی سطح بهتر می شود. عامل اصلی تاثیرگذار بروی کیفیت سطح مقداراستفاده از ذرات ساینده میباشد. در این تحقیق از ذرات ساینده آلومینیوم اکسید و برای اولین بار از سیلیکونکارباید و تلفیق آنها مورد استفاده قرارگرفته است. با افزایش سرعت حرکت نسبی نیز تا محدوده خاصی تأثیر مثبت در نتیجه دیده میشود اما با گذر از این محدوده تأثیر افزایش سرعت عکس شده و روی نتایج فرآیند اثر نامطلوب خواهد داشت.

Keywords:

نانو پرداختکاری , میدان مغناطیسی , پودرهای ساینده , سرعت دورانی , آهنربای متغییر , صافی سطح