نقش آیندهپژوهی در مدیریت استراتژیک (با تأکید بر برنامهریزی سناریویی)

در سالهای اخیر بحث آیندهپژوهی در حوزه مطالعات استراتژیک اهمیت ویژهای یافته و مبنای اصلی تدوین استراتژیها و برنامهریزیها در حوزههای مختلاف استراتژیک قرار گرفته است. با توجه به سرعت تغییرات، تکنولوژی و پیچیدگیهای سازمانهای امروزی و هم چنین وجود رقابت در تولید و فروش محصولات و ارائه خدمات، نیاز به برنامهریزیهای بلندمدت و استراتژیک آیندهنگرانه در سازمانها ضروری میباشد. از مهمترین عناصر تشکیل دهنده برنامههای استراتژیک، توجه به آیندهپژوهی و تدوین طرح ها و برنامهها بر اساس شرایطآتی است . در پژوهش حاضر، تلاش شده است پس از بررسی اجمالی شیوههای آینده نگری بر اساس اصول سناریونویسی، به مطالعه برخی از اصول و قواعد اصلی تفکر استراتژیک مبتنی بر آینده پژوهی پرداخته شود و روش هایی برای ایجاد ذهن استراتژیک و آیندهنگر ارائه شود .پرسش اصلی در این پژوهش، عبارت از این است که چگونه میتوان از الگوی سناریونویسی که در حوزه آیندهپژوهی جای دارند، به صورت کاربردی در حوزه مدیریت استراتژیک بهره گرفت

Keywords:

آیندهپژوهی , استراتژی , مدیریت استراتژیک , برنامهریزی استراتژی , سناریونویسی