تعیین ارتباط شوخ طبعی با راهبردهای مقابله با استرس در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

شوخی حالتی مثبت در ذهن است و زمانی ایجاد می شود که فردی موضوعی ناهمخوان، غیرمنتظره و یا سرگرم کنندهرا بگوید و یا انجام دهد. شوخی حدود 18بار در روز اتفاق می افتد و غالباً پاسخی خودجوش به موقعیتها در حضوردیگران است. هدف از تحقیق حاضر، تعیین ارتباط شوخ طبعی با راهبردهای مقابله با استرس(هیجان مدار، مسئله مدار،اجتنابی) در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام واحد ایلام در سال تحصیلی94-95می باشد. جامعه آماری موردمطالعه را کلیه دانشجویان مرد و زن مقاطع مختلف (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلامکه مجموع آنها 7236نفر است، تشکیل می دهد. بر همین اساس تعداد 365نفر از آنها را از طریق روش نمونه گیریتصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق آزمون های شوخ طبعی مارتین و آزمون راهبردهای مقابله بااسترس اندلر و پارکر بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری پیرسون جهت مشخص کردن رابطه شوخطبعی با راهبردهای مقابله با استرس(هیجان مدار، مسئله مدار، اجتنابی) استفاده شد. یافته این پژوهش حاکی از آن است کهبین شوخ طبعی با راهبرد مقابله با استرس هیجان مدار در سطح 0/05رابطه مثبت معنادار وجود ندارد. ولی بین شوخ طبعی باراهبرد مقابله با استرس مسئله مدار و راهبرد مقابله با استرس اجتنابی رابطه معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاضرمی توان نتیجه گرفت که شوخ طبعی یکی از عواملی است که می تواند راهبردهای مقابله با استرس را در دانشجویان تحتتاثیر قرار دهد

Keywords:

شوخ طبعی , راهبرد مقابله هیجان مدار , راهبرد مقابله مسئله مدار , راهبرد مقابله اجتنابی , دانشجویان