بررسی نقش و کارکردهای بازار در توسعه اقتصادی بافت فرسوده نمونه موردی بازار عودلاجان

رویکرد های جدید و امروزی حاکی از آن است که در یک منطقه تاریخی، هویت و فرهنگ و سنت های تاریخی بزرگترین ارزش اقتصادی را دارد. می توان با مرمت و حفظ ساختار کالبدی موجود و تغییر و تحول اقتصادی روزآمد، ارزش افزوده اقتصادی به دست آورد؛ یعنی با سازکار اقتصادی مبتنی بر رویکرد قرن بیست و یکمی که با کالبد، فضای فرهنگی، اجتماعی و تاریخی نیز همخوانی داشته باشد، می توان رونق اقتصادی شگرفی را به وجود آورد که این رونق سبب ارتقا سطح فرهنگ و میزان رفاه و آسایش اجتماعی خواهد شد .محله عودلاجان با وسعت حدود 151 هکتار و 21254هزار نفر جمعیت براساس سرشماری سال ) 1385 ( یکی از 5 محله تاریخی هسته اولیه تهران است که امروزه با نابه سامانی، گریز شدید جمعیت، تنزل اعتبار فعالیت ها و نابه هنجاری های اجتماعی روبرو است همجواری محله با بازارباعث شده که محله به تدریج نقش سکونتی خود را به فعالیتهای اقتصادی مزاحم از قبیل انبارها و تولیدیهای ناکارآمد که هیچ نفع اقتصادی برای محله نداشته بدهد و مراکز مسکونی به نوعی تبدیل به مراکزی برای پشتیبان بازار گردند و این امر باعث تغییر و تحول در بافت میگردد تغییر و تحولی که به تبع باعث فرسودگی محله و ازدیاد آسیبهای اجتماعی میگردد. بهطوری که افراد ساکن در محله رفتهرفته تعلق خاطر خود را به محل سکونت خود از دست داده و اقدام به ترکمحل مینمایند. از این رو هدف از تحقیق به دست آوردن اطلاعات ساختاری و پایه ای از چگونگی وضعیت و ماهیت کسب وکار موجود در راسته مورد مطالعه در بخش میانی )بازارچه و منشعبات اصلی آن( وآشنایی با توان ها وامکانات کالبدی، اقتصادی و اجتماعی موجود در بازارچه، به عنوان محرکه توسعه اقتصادی برای تغییرات بنیادی وتا حد امکان و دست یابی به اقتصادی پر رونق و پایدار. بررسی مشکلات و مسائل اقتصادی

Keywords:

بافت فرسوده , اقتصاد پایدار , عودلاجان , بازار