مطالعه تطبیقی نقش ذهنیت فلسفی و اثربخشی مدیران در سازمان آموزش و پروش

ذهنیت فلسفی با کمک به مدیران در تفکر به خلاقیت و اثر بخشی فعالیت ها در سازمان منجر به بهبود و غنی سازی سازمان از بعد بهره وری می گردد. از این رو مدیران در انجام وظایف مدیریتی خود در سازمان آموزش و پرورش و نیز ایجاد اثربخشی در مدارس علاوه بر تجربه و آمادگی های شخصی نیازمند شناخت خود، معلمان و جامع پیرامونی برای یک رهبری مناسب می باشد و این امر جایگاه ذهنیت فلسفی را برای نظم دادن به آگاهی ها و توانایی ها و درک سیستم نظام یافته سازمانی و ربط امور جاری و جزئی به هم دیگر و کل سازمان در جهت اهداف کلی، به صورت تصویر بزرگی از سازمان برای دستیابی به هدف های نهایی مشخص می کند. روش پژوهش حاضر مروری بر مطالعات پیشین پژوهشگران است که این مطالعه با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه های آنان به نتایج قابل توجهی دست یافته است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تعیین رابطه ذهنیت فلسفی و اثربخشی مدیران در سازمان آموزش و پروش پرداخته است. در بررسی تمام پژوهش های انجام شده حاکی از آن است که بین جامعیت و اثربخشی مدیران آموزش و پرورش غرب استان مازندران رابطه وجود دارد و بین قابلیت انعطاف پذیری و اثربخشی مدیران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. تقویت ذهنیت فلسفی مدیران مدارس آنها را قادر می سازد تا با تسلط بر وظایف خود، مسائل و مشکلات آموزشی و تربیتی را با دید جامع در نظر بگیرند و ارتقاء فرایندهای یاددهی و یادگیری را تسهیل نمایند. مدیران در کارها و قضاوت ها عواطف و احساساتشان بر عقل و منطق کار غالب نباشند و امور و پدیده ای بدیهی و روشن را زیر سؤال نبرند، از اینکه در قضاوت های قبلی تجدیدنظر کنند احساس شرمندگی نکنند. وقایع مهم جالب و جاهای دیدنی را برای خودم ثبت کنند و در کارهای روزمره زندگی همیشه تنوع ایجاد کنند و در حوزه وسیع تری نسبت به زمان حال فعالیت کنند.

Keywords:

ذهنیت فلسفی , اثربخشی مدیران سازمان , جامعیت , تعمق , انعطاف پذیری