رابطه بین سبک های دلبستگی با افکار خودکشی درسربازان ارتش

در تاکید بر اهمیت ارتباط مادر و کودک آنچه که برای سلامت روانی کودک ضروری است تجربه یک ارتبط گرم صمیمی و مداوم با مادر یا جانشین دائم او است بسیاری از اشکال روان آزردگی ها و اختلال های شخصیت حاصل محرومیت کودک از مراقبت مادرانه و یا عدم ثبات رابطه کودک با چهره دلبستگی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک دلبستگی با افکار خود کشی در سربازان ارتش در مشهد و تعیین نقش پیش بینی کنندگی آن در این زمینه انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است که در سال ۱۳۹۴ بر روی ۳۶۱ سرباز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در شهر مشهد انجام شد. ابزار مورد پژوهش شامل مقیاس افکار خودکشی بک و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز رید بود. برای تحلیل داده های آماری از ضریب پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سبک دلبستگی دو سو گرا با افکار خود کشی رابطه مثبت معنا دار و بین سبک دبستگی ایمن و اجتنابی با افکار خود کشی رابطه منفی معناداری وجود دارد. به علوه نتایج نشان دادند که سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی قادرند به طور معنا داری افکار خود کشی را پیش بینی کنند. یافته های این پژوهش تایید کننده نقش سبک دلبستگی ایمن در کاهش افکار خود کشی و در نتیجه کاهش اقدام به خود کشی میباشند. به نظر میرسد با آموزش سربازان و خانواده ها سبک دلبستگی تغییر نموده و اصلاح شود.