مطالعه اثرات ضد دردی سیلیمارین بر پاسخ درد پیکری ناشی از فرمالین درموشهای صحرایی

هدف:درد احساسی است نامطلوب که دراثر آسیب وارده به بافت های مختلف ایجاد می شود، و به عنوان عامل هشدار دهنده ای است که وجود و یا احتمال وجودخطر را در یک عضو نشان می دهد درتجربه حاضر نقش گیاه دارویی خارمریم بر درد پیکری با استفاده از ازمون درد فرمالینی درموش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است در این پژوهش از موش های صحرایی بالغ نر نژاد ویستار با وزن 250-220 گرم در گروه های 6تایی استفاده گردید. برای ایجاد درد پیکری از ازمون فرمالین استفاده شدگروه شاهد فرمالین یک درصد به حجم 50 میکرولیتر به صورت تزریق کف پایی و گروه های تیمار داروی سیلی مارین (400و200، 100، 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند و 30دقیقه بعد از تزریق آزمون فرمالین انجام گرفت. نتایج پژوهش حاضر مشخص نمود که سیلی مارین درمقدار 200 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به طور معنی داری (p<0/05) باعث کاهش پاسخ درد پیکری گردید.

Keywords:

دردپیکری , سیلی مارین , ازمون فرمالین , موش صحرایی نر