بررسی تاثیر اجزای سرمایه فکری بر ارتباط بین ارزش و ارزش آفرینی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در اقتصاد امروز که مبتنی بر دانش و دانایی است درک افق آینده شرکت و فرآیند ایجاد ارزش مهمترین رکن برنامه ریزیمدیران است، در این راستا سرمایه فکری بخش جدایی ناپذیر فرآیند خلق ارزش شرکت محسوب می شود؛ سرمایه فکری واجزای آن عموماً به شکل دارایی نامشهودی مطرح می شوند که بعنوان محرک قدرتمند عملکرد و ارزش شرکت شناخته میشوند. از اینرو هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر اجزای سرمایه فکری بر ارتباط بین ارزش و ارزش آفرینی شرکتها است.این پژوهش از نوع مطالعه کتابخانه ای و تحلیلی- علی بوده و مبتنی بر تحلیل داده های تابلویی (پانل دیتا) است. در این پژوهش اطلاعات مالی 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1388 تا 1393 بررسی شده است(612 شرکت سال). برای تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمدهی پژوهش از نرم افزارهای Eviews 7, Spss و 16Minitab استفاده شده است. نتایج تحقیق در ارتباط با تایید فرضیات با توجه به تجزیه و تحلیل های صورت گرفته بجز فرضیهاول پژوهش که سرمایه ارتباطی (مشتری) بر رابطه بین ارزش شرکت وارزش آفرینی تاثیر معنا دار و معکوسی دارد، سایرفرضیات از جمله سرمایه فرآیندی (فرضیه دوم)،سرمایه نوآوری (فرضیه سوم) و سرمایه انسانی (فرضیه چهارم) پژوهش حاکی ازآن بود که بر رابطه بین ارزش شرکت وارزش آفرینی تاثیر معنا دار و مستقیمی دارند.

Keywords:

سرمایه فکری , ارزش شرکت , ارزش آفرینی , سرمایه ارتباطی (مشتری) , سرمایه فرآیندی , سرمایه نوآوری , سرمایه انسانی