پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس دانش و نگرش جنسی و طرح واره های ناکارآمد در دانشجویان متأهل دانشگاه های شهرکرد

هدف پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین دانش و نگرش جنسی و طرحواره های ناکارآمد با دلزدگی زناشویی دانشجویان متأهل دانشگاه دولتی و آزاد شهرکرد بود. پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه دولتی و آزاد شهر شهرکرد در سال تحصیلی 94-1393 که تعداد آن ها 6178 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجیس و مورگان (1370) 364 نفر محاسبه شد.جهت انتخاب افراد گروه نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری استفاده شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه 75 سؤالی طرح واره های ناسازگار یونگ (1990) پرسشنامه 20 سؤالی دل زدگی زناشویی پاینز (1996) و پرسشنامه 31 سوالی دانش و نگرش جنسی(خوشابی و والایی و آن هوپر)بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. براساس نتایج حاصله r مشاهده شده همبستگی مثبت و معناداری را بین دل زدگی زناشویی با طرح واره های ناسازگار اولیه دانشجویان نشان داد درحالی که بین دل زدگی زناشویی با دانش و نگرش جنسی همبستگی منفی و معناداری قابل مشاهده نبود. r مشاهده شده همبستگی منفی و معناداری را بین دانش و نگرش جنسی با مؤلفه های خستگی جسمی، از پا افتادن عاطفی،و از پا افتادن روانی از دل زدگی زناشویی دانشجویان نشان داد. r مشاهده شده همبستگی مثبت و معناداری را بین طرح واره های ناکارآمد با مؤلفه های خستگی جسمی، از پا افتادن عاطفی،و از پا افتادن روانی از دل زدگی زناشویی دانشجویان نشان داد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که دل زدگی زناشویی دانشجویان تحت تأثیر دانش ونگرش جنسی و طرح واره های ناکارآمد قرار دارد و درصورتی که دانش و نگرش جنسی در بین دانشجویان وجود داشته باشد می توان پیش بینی کرد که دلزدگی زناشویی کاهش و طرح واره های ناکارآمد پیش بینی کننده دل زدگی زناشویی خواهد بود .

Keywords:

دانش جنسی , نگرش جنسی , طرحواره های ناکارآمد , دلزدگی زناشویی , دانشجویان متاهل