بررسی اثر پدیده جهت دار بودن کارسختی (باوشینگر) در روش های مختلف لوله سازی و تعیین مقدار آن برای لوله های اسپیرال جوشکاری شده با روش زیرپودری

پدیده باوشینگر بیان کننده جهت دار بودن کارسختی است. در واقعاستحکام تسلیم با تغییر جهت اعمال تنش کاهش می یابد. این افتاستحکام تسلیم در تولید لوله های جوشکاری شده با توجه به الزاماتاستانداردهای موجود بسیار با اهمیت است. با توجه به اهمیت موضوعدر این پژوهش سعی شده است با مقایسه روشهای مختلف تولیدلوله های دارای درز جوش (TRB ،JCOE ،U&O) و با توجه به سیکل های اعمال تنش-کرنش در هریک از این فرایندها، تأثیر اینپدیده بر تغییر استحکام تسلیم از ورق به لوله بررسی شود. همچنینبا توجه به کمبود اطلاعات در خصوص تأثیر پدیده باوشینگر در روشTRB، سعی شده است این افت استحکام و عوامل مؤثر بر آن درتولید لوله های اسپیرال مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان دهنده آناست که با توجه به سیکل های اعمال تنش، مقدار این پدیده در تولیدلوله های اسپیرال کمتر از فرایندهای دیگر است. از سوی دیگر جهتنمونه برداری و روش نمونه برداری از پارامترهای مؤثر بر مقدار پدیدهباوشینگر در لوله های اسپیرال است.

Keywords:

لوله های اسپیرال , جوشکاری زیرپودری , باوشینگر , استحکام تسلیم