رویکرد انتقادی و تولید علم در علوم انسانی

اهمیت نقش علوم انسانی در تحقق چشم انداز بیست ساله ی کشور بر صاحب نظرانعلم و فنآوری پوشیده نیست. بی تردید ارتقای تولیدات این حوزه از دانش می تواندمسیر پیشرفت عالمانه ی کشور را به سمت اهداف عالی نظام سیاسی هموار سازد. بهوضوح می توان ادعا نمود در ایران، تقدم سایر علوم نسبت به علوم انسانی حتی درحوزه های تصمیم گیری فرهنگی و اجتماعی وجود دارد. همچنین، نظام ناکارآمدارزش گذاری و امتیازدهی به فعالیت های علمی در حوزه ی علوم انسانی، کثرت گریزیدر اندیشه ورزی و ضعف خودباوری از موانع پیشرفت این علوم و در نهایت مسالهمحور نبودن آن گردیده است. به عبارتی، ما علوم انسانی داریم ولی این علومنتوانسته پاسخی به مسائل ملموس دهد. با توجه به اهمیت علوم انسانی در تمامیعرصه های زندگی بشری اما خلق این نوع دانش در کشور دچار نوعی کندی است واز کاربرد آن نیز چندان رضایتی وجود ندارد. در مقاله ی حاضر سعی بر آن است تا بااستفاده از رویکرد انتقادی که باب خلق ایده ها و نظریات نوین را باز می کند به تجزیهو تحلیل نقش علوم انسانی در تولید علم پرداخته و رویکرد انتقادی در تولید علم درحوزه ی علوم انسانی را نیز بیان نماییم.

Keywords:

علوم انسانی , تولید علم , رویکرد انتقادی