ساماندهی بافت فرسوده با استفاده از رویکرد مشارکتی با تاکید بر سرمایه اجتماعی: نمونه موردی: محله ی آبکوه مشهد

بافت های قدیمی شهرها، ارزشمندترین بافت های شهری هستند که ارزشهای فرهنگی اصیلزیادی برای شهرها دارند. اکثر بافت های قدیمی در طول زمان با فرسودگی مواجه شده و شادابی وسلامت خود را از دست میدهند. یکی از مهمترین مسایلی که در چند دهه اخیر مورد توجهمسئولان و اندیشمندان مسایل شهری و به ویژه بافت های فرسوده ی شهری قرار گرفته است، موضوعاستفاده از ظرفیت های سرمایه اجتماعی برای تسهیل در روند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده یشهری است. سطح اعتماد، مشارکت، انسجام اجتماعی و سایر مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی افرادساکن در بافت های فرسوده، از مهمترین ظرفیت ها برای بهبود وضعیت این بافت های شهری است. ازاینرو در این تحقیق به بررسی میزان تأثیر مؤلفه ی سرمایه ی اجتماعی و تأثیر میزان هر یک ازشاخص های آن در مشارکت ساکنان بافت های فرسوده منطقه ی ابکوه شهر مشهد پرداخته می شود.روش تحقیق این مقاله، توصیفی تحلیلی بوده و برای بررسی سطح سرمایه ی اجتماعی افراد وهمچنین میزان تمایل آنها به مشارکت در بافت های فرسوده، از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است.همچنین برای آزمون فرضیات تحقیق از نرم افزار SPSS و تحلیل های آماری پیرسون، آزمون تفاوتمیانگین T ، تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایجآزمون نشان دهندهی این است که مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی، نقش زیادی در تبیین میزانمشارکت ساکنان بافت فرسوده در بهسازی و نوسازی دارد و با تأکید بیشتر بر ظرفیت سرمایه یاجتماعی ساکنان این بافت ها می توان از این عامل برای تسریع در روند نوسازی و بهسازی بافت هایفرسوده شهری استفاده کرد.

Keywords:

مرمت شهری , بافت فرسوده , بهسازی و نوسازی , سرمایه اجتماعی , اعتماد , مشارکت