ضرورت تضاد در هستی از منظر عرفان اسلامی

وجود تضاد در هستی، ضروری است و دستاوردهای متعالی و ارزشمندانسان در سایه همین تضادها به دست میآیند. چنانچه اگر هستی به جایدوسویگی، یکسویه بود، هدف غایی آفرینش هستی، بیانجام و بیهوده مینمود.همه هنر انسان، در شناخت تضادها و پیوند دادن آنهاست. بیگمان قاعده تضاد،بر هستی حاکم است و انسان به عنوان برترین نمونه آفرینش و هدف بنیادینآفرینش، با این تضادها و تعارضها پیوندی سرشتین دارد. و نقشش به عنوانبرترین آفریده، در نسبت با دیگر پدیدههای هستی، شناخت تضادها و چیرگی برآنهاست. در این پژوهش تلاش شده تا ضرورت تضاد در هستی از منظر عرفاناسلامی و نقش آن در هستی شناسی و خداشناسی انسان در آموزه های عرفانیتبیین شود. و به این پرسش که «عرفان چگونه میتواند انسان را از گرداب تضادهای موجود در هستی برهاند و شناخت درستی از هستی و خدا به اوبدهد؟» پاسخ دهد.

Keywords:

تضاد , عرفان , هستی , انسان , خدا