نسبت ایزوتوپی باریم در مسیر آبشش به اتولیت ماهی حوضCarassius auratus auratus

آب منبع تامین کننده ی عمده عناصر غیر الی است که در اتولیت ماهیان جای می گیرند. این عناصر در آب شیرین از طریق آبشش وارد جریان خون ماهی شده و سپس از طریق اندولنف جذب اتولیت می شوند. در این تحقیق امکان بررسی جای نشینی عناصر به اتولیتماهی حوض ( اب شیرین) Carassius auratus auratus بامیانگین وزن 0/5 +- 27/7 گرم و طول کل 0/2-+ 14/9 سانتی متری (فرمول در متن اصلی مقاله خطای استاندارد) توسط ایزوتوپ پایدار Ba137 مورد مطالعه قرار گرفت. در این آزمایش 50 ماهی حوض بالغ ماده به مدت 24 ساعت در معرض آب حاوث صفر تیمار شاهد و 60 میکروگرم در لیتر از Ba137 قرار داده شدند. در فواصل زمای 1، 3، 6، 12 و 24 ساعت پس از غوطه وری از خون آبشش، خون ساقه دمی، اندولنف و اتولیت هر ماهی (در هر ساعت 5 ماهی به صورتتصادفی) نمونه گیری شد و نسبت های ایزوتوپی Ba137:138Ba در نمونه های گرفته شده به وسیله ی دستگاه ICP-MS انداهز گیری شدند. نتایج نشان دا علامتهای ایزوتوپی پس از 3 ساعت قرارگیری نسبت ایزوتوپ Ba137:Ba138 در آبشش و اندولنف در مدت 3 ساعت و د رخون پس از 6 ساعت به کمترین میزان خود رسید به ترتیب 3/90، 2/40 و 4/51 در آبشش و اندولنف کمترین نسبت ایزوتوپی در همان ساتی ماشهده گردید که علامت در اتولیت میزان باریم 137 در دیگر قسمتها آبشش، خون و اندولنف کاهش پیداکرد ونسبت ایزوتوپی در این قسمتها با یکدیگر به تعادل رسیدند. نتایج به دست آمده گویای آن است که مسیر رسین عناصر به اتولیت در ماهیان آب شیرین از طرق آب آبشش است و سپس از مسیر خون - اندولنف به اتولیت می رسند.

Keywords:

ایزوتوپ پایدار , باریم 137 , اتولیت , جذب عناصر , مسیر جذب ICP , MS خون , اندولنف