نقش انرژی های تجدید پذیر در توسعه پایدار کشور

توسعه پایدار فرآیندی است برای بدست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجود دارد ، در این بین نیاز روزافزون جهان برای استفاده از انرژی های مختلف مخصوصاً برای تولید برق ، محدود بودن سوخت های فسیلی و از بین رفتن محیط زیست سبب شده تا کشورهای پیشرفته استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را به طور جدی آغاز و با سرعت زیاد توسعه دهند . در این بین کشور ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه که چند برابر میانگین جهانی انرژی مصرف می کند دارای منابع زیاد سوخت های فسیلی است که به صورت بی رویه آنها را برای تولید انرژی های مختلف مانند انرژی الکتریکی مصرف می کند که علاوه بر متحمل شدن ضرر و زیان اقتصادی از لحاظ زیست محیطی و بهداشت و سلامت نیز مشکلات فراوانی را به وجود آورده است به نحوی که آسمان شهرهای صنعتی ایران اکثراً آلوده و مشکلات جدی ای را برای کشورو شهروندان به وجود آورده است . در این مقاله پتانسیل کشور ایران را در استفاده از چهار انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، بادی ، زمین گرمایی و بیوماس و نحوه ی تولید برق از آن ها را بررسی کرده ایم و با پتانسیل کل جهان و میزان استفاده ی سایر کشور های از این منابع مقایسه شده است و نقش استفاده از این انرژی ها در فراهم آوردن توسعه پایدار کشور بررسی شده است .

Keywords:

توسعه پایدار , انرژی های تجدید پذیر , انرژی خورشیدی , بادی , زمین گرمایی , بیوماس