عوامل فرهنگی مرتبط با طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل فرهنگی مرتبط با طلاق است. در این پژوهش توصیفی 013 زوج در معرض طلاق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مقیاس سنجش خطر طلاق استفاده شد. و داده های بدست آمده با تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیلقرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین عوامل فرهنگی و افزایش خطر طلاق رابطه معناداری وجود دارد. عوامل فرهنگی نقش بسزایی درافزایش خطر طلاق دارند و خانواده را دچار بحران می سازد. میزان پایبندی به اعتقادات مذهبی در کاهش خطر طلاق تاثیر بسزایی دارد، زیرا اعتقادات و باورهای مذهبی اثر بالقوه ای بر روی کنترل خشم در وقایع استرس زای زندگی و تعارضات وناسازگاری های خانوادگی دارندوارتباط با خدا فاصله ای که بین زوجین قرار دارد را پر می کند در نتیجه ارتباط بهتر با خدا به روابط زناشویی بهتر منجر خواهد شد و خطرطلاق را کاهش می دهد. نفوذ فرهنگ بیگانه از طریق دانشجویان و تحصیلکرده های خارج از کشور و ورود امکانات صوتی و تصویری و همچنین از مهمترین تأثیرات عناصر فرهنگ غرب در ایران میتوان ایجاد گروهبندی جدید در نظام اجتماعی، تحول نظام آموزشی و تجزیهفرهنگی اشاره کرد که منجر به افزایش طلاق می شود. از سویی دیگر فرصت ها و ابزارهای علمی و دانشگاهی در برخی موارد موجبافزایش تأثیر تهاجم فرهنگی شده است. نتایج نشان داد که بیشترین آسیب پذیری فرهنگی به ترتیب در زمینه های استفاده از فیلم و رسانه های نامناسب، گرایشات فمینیستی، ضعف هویت ملی و گرایش به غرب و انحرافات اخلاقی می باشد. با توجه به یافته های این پژوهش عوامل فرهنگی با افزایش خطر طلاق مرتبط هستند. میزان خطر طلاق در خانواده هایی که پایبند به اعتقادات مذهبی هستند و طلاق را پدیده مذمومی می دانند و تحت تاثیر فرهنگ غرب نیستند، کمتر است. در این زمینه تقویت عوامل فرهنگی متناسب با جامعه می تواند از گسترش طلاق پیشگیری کند.

Keywords:

طلاق , عوامل فرهنگی