اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر احساس تنهایی زنان مطلقه

احساس تنهایی از جمله عواقب وخیمی است که طلاق به دنبال دارد. با توجه به مشکلات روانشناختی ناشی از احساس تنهایی در زنان مطلقه، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر احساس تنهاییزنان مطلقه انجام شد. روشپژوهش حاضر، شبهآزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه شامل 26 زن مطلقه واجد شرایط شرکت در پژوهش بهصورت در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ) 13 نفر( و گواه ) 13 نفر( قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 2 جلسه هفتگی تحت درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفتند و در مقابل گروه گواه درمانی دریافت نکردند. گردآوری دادهها با استفادهاز پرسشنامه احساس تنهایی راسل ) UCLA ( انجام شد. پس از پایان جلسات درمانی بین گروه آزمایش و کنترل از نظر کاهش احساستنهایی تفاوت معناداری وجود داشت به طوریکه، میزان احساس تنهایی در گروه آزمایش کاهش معناداری داشت. بنابراین می توان گفت درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر کاهش احساس تنهایی زنان مطلقه موثر است و میتوان به طراحی برنامههای مداخلهای مناسب برای بهبود شرایط زنان مطلقه که بسیار آسیبپذیر میباشند اقدام نمود

Keywords:

ذهنآگاهی , احساس تنهایی , زنان مطلقه