اثر بخشی آموزش برنامه توانمند سازی ازدواج انریچ بر تعارضات و نارضایتی زناشویی زنان شهر اهواز

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش برنامه توانمندسازی ازدواج انریچ بر تعارضات و نارضایتی زناشویی زنان شهر اهواز بود. برای این منظور در یک طرح شبه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه، 40 نفر از زنانی که به دلیل تعارضات زناشویی به مراکزمشاوره شهر اهواز مراجعه کرده بودند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و گروهکنترل جایگزین شدند. گروهها در ابتدا از نظر تعارض و نارضایتی زناشویی مورد آزمون قرار گرفتند. آموزش توانمند سازی ازدواج به مدت 33 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه شد و بعد از اتمام برنامه آموزشی، هر دو گروه از نظر تعارض و نارضایتی زناشویی مورد آزمون قرار گرفتند. از پرسشنامه تعارضات زناشویی به عنوان ابزار استفاده و تجزیه و تحلیل داده ها به روش کواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج نشانداد آموزش گروهی توانمند سازی ازدواج بر تعارض و نارضایتی زناشویی زنان موثر بوده است. می توان گفت که این رویکرد درمانی توانسته است با ایجاد طرحواره های جدید و جایگزین ساختن آن ها به جای طرحواره های قبلی تعارض و نارضایتی زنان را بهبود دهد.

Keywords:

توانمندسازی ازدواج انریچ , تعارضات زناشویی , نارضایتی زناشویی