اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه

در فرآیند استرسزا و دشوار طلاق، زنان نسبت به مردان آسیبپذیرتر میباشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی میباشد. نمونه این پژوهش 83 نفر از زنان مطلقهشهرستان خرمآباد میباشند که به فراخوان آموزش مهارتهای زندگی پاسخ مثبت داده بودند. افراد نمونه به صورت تصادفی در دو گروهآزمایشی و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی مورد پیشآزمون قرار گرفتند، سپس گروه آزمایشبه مدت 33 جلسه تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. در پایان هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند و دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان دادکه بین نمره بهزیستی روانشناختی دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای آموزش مهارتهای زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری- که، میانگین بهزیستی روانشناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. بنابراین، براساس نتایج چنین پژوهشهایی میتوان به طراحی دورههای آموزشی مناسب با هدف ارتقا بهزیستی روانشناختی و پیشگیری از بروز مشکلات روانشناختی اقدام نمود.

Keywords:

مهارتهای زندگی , بهزیستی روانشناختی , زنان مطلقه