ویژگی های مشترک در طراحی فضاهای آموزشی مخصوص کودکان

از آنجایی که کودکان جزیی از جامعه انسانی به شمار می آیند، باید از حقوق شهروندی به نحوه مطلوبی برخوردار باشند، این در حالیاست که با نیم نگاهی به فضاهای عمومی موجود می توان دریافت؛ کودکان و فضاهای مرتبط، به عنوان عناصر فراموش شده اماکنعمومی و اجتماعی لحاظ می گردند. فضا در کیفیت آموزش و پرورش نقش بسیار مهمی ایفا می کند . فضاهای مربتط با فعالیتکودکان باید دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی آنان باشد. تحقق این امر از طریق بهکارگیری المان های طراحی معماری ای که منطبق با شرایط جسمی و روانی کودک باشد، امکان پذیر است. معماران باید در طراحیساختمان هایی که برای کودکان طراحی می کنند باید فضایی برای انواع فعالیت های مناسب سن کودکان در نظر گیرند . همچنیننمی توان از تاثیر فضاهای باز و عناصر طبیعی که در رشد خلاقیت کودکان موثراند بی توجه بود. اما ساخت و سازهای معماری مختصبه این امر در کشور ما بسیار کمرنگ است. در کشور ما وجود فضاهای کوچک، شلوغ و بی رنگ، مانع ذوق و شوق و شکوفایی و قدرتتاثیر گذار در کودکان شده است. در این پژوهش تلاش میگردد تا با استفاده از روش تحقیق-توصیفی و بهره گیری از یافته هایروانشناسی و رفتار کودکان، ویژگی های کالبدی و مبانی نظری طراحی مرکز رشدی با رویکرد بازیگونه و هدف رشد استعداد و خلاقیتتبیین گردد. مشاهده می شود که باید معیارهایی همچون نادانستنی ها، خلاقیت، یادگیری و ... در طراحی مد نظر قرار گبرد .همچنین کودک برای شناسایی و درک فضای اطراف، از تمام حواس خود بهره میگیرد و با طراحی فضای متناسب با نیاز کودک میتوان این بهره را در جهت مثبت هدایت نمود.

ویژگی های مشترک در طراحی فضاهای آموزشی مخصوص کودکان Keywords:

طراحی , ادراک فضا , خوانایی معماری , خلاقیت , کودک