بررسی تأثیر اجزای پایدار و ناپایدار سود بر رابطه بین نوسان سود و قابلیت پیش بینی سود

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تأثیر اجزای پایدار و ناپایدار سود بر رابطه بین نوسان پذیری سود و قابلیت پیش بینی سودهای آتی است. درباره ی تأثیر نوسان سود بر قابلیت پیش بینی سود پژوهش های زیادی صورت گرفته است اما در مورد تأثیر اجزای پایدار و ناپایدار سود بر رابطه بین نوسان پذیری سود و قابلیت پیش بینی سود تحقیقات زیادی موجود نیست. در راستای این هدف، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که صورت های مالی و اطلاعات مورد نیاز را در سال های 1387-1393 ارائه داده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 180 شرکت از صنایع مختلف با استفاده از روش حذف سیستماتیک انتخاب شدند. سپس، نوسان پذیری سود این شرکت ها از پنج سال قبل از شروع دوره پژوهش محاسبه گردید و شرکت ها بر این اساس به چهار گروه طبقه بندی شدند. آزمون فرضیه ها براساس رگرسیون های خطی و مقطعی صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیه بیانگر این است که هرچه نوسان پذیری سودها افزایش پیدا می کند، قابلیت پیش بینی سود و اجزای سود کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که پایداری اجزای سود تأثیر معناداری بر رابطه بین نوسان سود و قابلیت پیش بینی سود دارد در نهایت فرضیه سوم تأثیر اجزای ناپایدار سود و اجزای پایدار سود بر رابطه بین نوسان سود و قابلیت پیش بینی اجزای سود را مقایسه می کند که نشان از تأثیر بیشتر اجزای ناپادیار بر این رابطه دارد.

Keywords:

اجزای پایدار سود , اجزای ناپایدار سود , قابلیت پیش بینی سود , نوسان پذیری سود