رابطه بین خودکارآمدی و شیوه های مقابله با استرس در دانشجویان جدیدالورود دانشگاه تبریز

ورود به دانشگاه شرایط جدیدی برای دانشجویان فراهم می آورد که قبلا تجربه نکرده اند که این تغییرات با استرس همراه است ؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی و شیوه های مقابله با استرسدر دانشجویان جدیدالورود دانشگاه تبریز می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی و پس رویدادی است جامعه آماری را کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز ورودی 93-94 تشکیل می دهند که 100 نفر به -روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه سبکهای مقابله ای اندلر و پارکر و برای تجزیه و تحلیل داده ها از از آزمون های ضریب همبستگیپیرسون و تحلیل واریانر استفاده شد. نتایج تحلیل نشان می دهد بین ابعاد شیوه ه ای مقابله با استرس شیوه مقابله مسأله مدار، هیجان مدار و اجتنابی( و خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد p<0/01 همچنین یافته ها نشان می دهد تفاوت بین نمرات دانش آموزان دختر و پسر در شیوه مقابله هیجان مدار در پرسشنامه شیوه مقابله با استرس معنادار است ولی تفاوت نمرات بین دانش آموزان دختر و پسر در شیوهمسأله مدار و اجتناب مدار معنادار نیست. با این نتایج پیشنهاد می شود برنامه هایی برای افزایش خودکارآمدی دانشجویان جدیدالورود برای مقابله با شرایط متغییر زندگی در موقعیتهای جدید مدنظر گرفته شود

رابطه بین خودکارآمدی و شیوه های مقابله با استرس در دانشجویان جدیدالورود دانشگاه تبریز Keywords:

خودکارآمدی , شیوه های مقابله با استرس , دانشجویان