بازتاب اساطیر شاهنامه و کارکردهای آن در شعر شاعران انقلاب و دفاع مقدس

شاهنامه، به عنوان یکی از اصلیترین منابع حفظ تمدن و هویت ایرانی، همواره مورد توجه شاعران در دورههای مختلف تاریخی قرار گرفته است. فردوسی، با در نظر گرفتن شرایط زمانه خود، دست به تدوین بسیاری از داستانهای ملی ایران زد که یکی از ارکان پایداری زبان فارسی شد. در سالهای قبل و بعد از انقلاب، با گذشت زمان و تغییر و تحولات در جامعه ایران از یکسو، و شکستها و پیروزیهای اجتماعی و فردی از سوی دیگر، شاعران با استفاده از اساطیر و داستانهای شاهنامه، مضامین و افکار نوینی را مطرح کردند که هر کدام با توجه به سیر فکری خود کاربرد متفاوتی از آنها ارائه دادهاند. در این پژوهش، با تحلیل و برر سی اشعار چند تن از شاعران انقلاب و دفاع مقدس، با استخراج تلمیحات به اسامی و اصطلاحات اساطیری شاهنامه سعی شده است کهتحلیلی جامع و در عین حال مخت صر از ا شعار مورد نظر ارائه شود. با توجه به گ ستردگی ا شعار شاعران در این دوره و همچنین تعداد ن سبتأ زیاد شعرا، تنها تعدادی از شاعران مورد توجه بودهاند که نتایج حا صل، بازتاب فراوان ح ضور برخی ا ساطیر با اهداف متفاوت در شعر انقلاب و شاعران دفاع مقدس را نشان میدهد

Keywords:

شاهنامه , اسطوره , شعرانقلاب و دفاع مقدس