کارکردهای انسان شناختی گفتمان اسلام سیاسی ایران در عصر جدید

تعریف انسان، سرشت انسان، طریق سعادت انسان میان متفکران و اندیشمندان گوناگون دینی و سیاسی جهان همواره مورد بحث و بررسی بوده است. با گذار غرب از دوره های گوناگون فکری سیاسی مختلف، در عصر جدید شاهد غلبه ایده مدرنیستی آن در تعریف انسان به مثابه فردیت آزاد و مستقل می باشیم. شکل گیری گفتمان اسلام سیاسی در دهه چهل که با محوریت نظریه ولایت فقیه امام شکل گرفت، توانست با به حاشیه راندن گفتمان های پهلویسم با محوریت انسان به مثابه انسان متجدد، و غرب با محوریت انسان آزاد بدیلی متناسب با کمبودها و نارساییهای انسان جدید با محوریت دین جامع و هویت دو گانه مادی و معنوی وی ارائه دهد. نوشتار پیش رو با مبنایی تحلیلی و استدلالی، تعریف انسان را بخشی از نظریه جامعیت دین به مثابه گفتمان اسلام سیاسی و با محوریت نهاد ولایت فقیه دانسته که با گذار از دو گفتمان پهلویسم و غرب، طریق سعادت انسان جدید را نه در ساحتی تک بعدی و جسمانی بلکه در طریقی جسمانی و روحانی با هدفی متعالی در نظر گرفته و در جهت تحقق آن رویکردی نظری و معرفتی ارائه می دهد.

Keywords:

انسان شناسی , اسلام سیاسی , ولایت فقیه , دین جامع , گفتمان Discourse